- sünnete uygun çocuk isimleri dini çocuk adları

Çocuklara güzel isim vermelidir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“Çocuğa güzel isim vermek, dinini öğretmek ve vakti gelince evlendirmek, evladın babası üzerindeki haklarındandır.” [Ebu Nuaym]

“Kıyamette, babanızın ismi ile beraber çağrılacaksınız. O halde isminiz güzel olsun.” [Ebu Davud]

Kadir : Bir işi yapmaya gücü yeten. değer, kıymet, itibar.
Kadri : Değer, itibar. Onur, şeref, haysiyet, meziyet. Rütbe, derece.
Kamil – Kâmil : Kemale ermiş olgun. Yaşını başını almış terbiyeli, görgülü. Alim, bilgin, geniş bilgili.
Kamuran : Kâm sürücü, süren, arzusuna isteğine kavuşmuş mutlu. Arzusuna erişen, bahtiyar, mutlu.
Kani : Kanaat eden, inanmış. İkna olmuş.
Kasım : Taksim eden, ayıran bölen. Kasım b. Muhammed (s.a.): Hz. Muhammed (s.a.s.)’in küçük yaşta vefat eden oğlunun ismi.
Kazım : Öfkesini yenen, meydana vurmayan.
Kemal : Kâmillik, olgunluk. Olgunlaşma. Erginlik. Bütün güzel sıfatlarla muttasıf olmak. Fazilet.
Kemaleddin : Din’de olgunluğa eren, dinin son derecesi. Din bilgisi kuvvetli.
Kerameddin : Kerem bağış ihsan lütuf sahibi. Dinde üstün mertebelere ulaşan. Keramet sahibi derviş veli.
Kerem : İzzet, şeref. Asalet, asillik, soyluluk. Cömertlik, el açıklığı lütuf, bağış, bahşiş.
Kerim : Kerem sahibi, cömert, verimcil. Ulu, büyük. Lütfü, ihsanı bol, ihsan yönünden ulu.
Kıyas : Bir şeyi başka şeye benzeterek hüküm verme. Karşılaştırma, örnekseme.
Kuddusi : Kuddus olan allah’ın nimetine mazhar olan. Cenab-ı Hakk’ın Kuddus sıfatına dair ve müteallik.
Kudret : Kuvvet, Takat, güç. Allah’ın ezeli gücü. varlık, zenginlik. Allah yapısı, yaratılış, insan eliyle yapılamayan şeyler.

Latif :Mülâyim. Yumuşak huylu. Nâzik. Mütenasip. * Güzel. Şirin. Küçük ve hoşa giden.
Lokman : Kurânda adı geçen hikmet ve tıp bilgisiyle ünlü bir zat.
Lutfullah : Allah’ın lutfu. Allah’ın iyi, hoş ve letafet sahibi kıldığı kişi demektir.
Lütfi – Lutfi : Hoşluk, güzellik, iyi davranış.

Macid : Şan ve şeref sahibi olan kimse. İyi ahlaklı. Ulu.
Mahfuz : Korunmuş, gözetilmiş. Gizlenmiş, saklanmış.
Mahi : Balık. Semek. Yok eden, mahveden, perişan eden.
Mahir : Maharetli, hünerli, elinden iş gelir, becerikli.
Mahmud : Hamd olunmuş, sena edilmiş, övülmeye değer. Makam-ı Mahmud: Hz. Muhammed’in en büyük şefaat makamı, cennet.
Maksud : Kasdolunan, istenilen şey, istek. Maksat, niyet, murat. Varılmak istenen yer.
Mansur : Yardım edilen, yardım görmüş. * Gâlib, muzaffer.
Masum : Suçsuz, kabahatsiz, günahsız, ismet sahibi. Saf, temiz.
Mazhar : Sahib olma, nâil olma. Şereflenme. * Bir şeyin göründüğü, izhar olunduğu yer. Çıktığı yer.
Mehmet –Mehmed : Muhammed isminin Türkçede meşhur olmuş değişik şeklidir. Resul-i Ekrem Efendimize verilen ve ona lâyık bulunan Muhammed (A.S.M.) ismine hürmeten bu değişiklik âdet olmuştur.
Mehmet Tevfik : Tevfik :İnsan iradesiyle ilâhî iradenin birbirine uygunluğu. Başarıya ulaştırma. Allah’ın yardımına kavuşma.
Melih : Melahat sahibi, güzel, şirin, sevimli.
Memduh :Övülmüş, övülecek.
Mert : Sözünün eri, güvenilir, yiğit.
Mesud : Saadetli, bahtlı, bahtiyar, kutlu.
Metin : Sağlam. Metanet sahibi. Kendine güvenilir olan.
Mevlüd : Yeni doğmuş çocuk. Doğulan zaman. Hz. Muhammed’in doğumunu anlatan manzum eser.
Muammer : Ömür süren. Çok yaşamış. Uzun ömürlü, bahtlı.
Muaz : Çok aziz, izzet sahibi, saygı uyandıran, kıymetli, muhterem, sevgili. Muaz b. Cebel, sahabeden.
Mucib : İcabet eden, uyan. İcap eden, gereken. Sebeb olan, vesile teşkil eden.
Muhammed : Tekrar tekrar övülmüş. Birçok güzel huylara sahip. Hz. Peygamber ‘in isimlerindendir. Dedesi Abdülmuttalib tarafından, gökte hak, yerde halk övsün niyetiyle bu ad konulmuştur.
Muhammed Galib : Övülmüş ve muzaffer olan.
Muharrem : Tahrim olunmuş, haram kılınmış. Kamer takviminin birinci ayı aşura ayı. Müslümanlıktan önce bu ayda savaşmak yasak olduğu için bu ad verilmiştir.
Muhlis : Halis, katıksız. Dostluğu, samimiliği ve her hali içten gönülden olan. İhlas sahibi.
Muhsin : İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. * Allah’ı görür gibi O’na ibadet eden.
Muhyiddin : Dini ihya eden. MUHYİDDİN-İ ARABÎ: (Hi: 560 – 638) İspanya’da doğmuş, Anadolu ve Arabistan’ı gezmiştir. Mutasavvıf ve büyük âlim idi. Birçok ilmi eserler yazmıştır. Kendisine Şeyh-i Ekber de denir. Fütuhat-ı Mekkiye, Füsus-ül Hikem adlı eserleri meşhurdur. Şam’da vefat etmiştir. (K.S.)
Murat : Arzu, istek, dilek. Maksat meram.
Murtaza : Beğenilmiş seçilmiş. güzide.
Allah’ın razı olduğu kişi, kendisinden razı olunan kişi. – Aliyyü’l-Murtaza: Hz. Ali’nin lakabı.
Musa : Vasiyet edilmiş. vasi nasbolunmuş, vasiyeti yerine getirmekle vazifelendirilmiş. Tavsiye olunmuş. Beni İsrâil peygamberlerinden Hz. Musa’nın (A.S.) ismi. Dört büyük kitaptan birisi olan Tevrat, vahiy yoluyla kendisine gelmiştir.
Musab : Sevab kazanmış olan. Ameline karşılık ecir kazanmış olan. Kendine bir şey isabet eden.
Mustafa : Peygamberimizin “”arınmış, seçilmiş”” mânâsında bir ismi. Temizlenmiş, güzide.
Mutahhar : Temizlenmiş, temiz. Mübarek. Peygamberimizin (A.S.M.) bir ismi.
Muttalib : Talepte bulunan, isteyen.
Muvahhit : Allah’ın birliğine inanan. Allah’tan başka hiçbir ilah ve kanun koyucu tanımayan, yalnız Allah’tan gelen emirleri kabul eden.
Muzaffer : Zafer, üstünlük kazanmış, üstün, galip.
Mübarek : Bereketli, feyizli. Uğurlu, hayırlı, kutlu, mutlu. Beğenilen, sevilen kişi.
Mücahid : Cihad eden, din düşmanlarıyla savaşan. Savaşan, uğraşan, savaşçı. Gayret eden, çok çalışan. Tasavvufta nefsine karşı gelerek kendini terbiye eden ve böylece manevi makamlara erişen kimse, derviş.
Mükerrem : Hürmet ve tâzim edilen. İkram olunmuş. Muhterem. Kerim olan.
Mükremin : İkram olunmuş, ağırlanmış.
Mümtaz : İmtiyaz tanınmış, ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. Seçkin.
Münir : Nurlandıran, ışık veren, parlak, ziyalar. Kur’an’da peygambere ve ilahi kitaplara sıfat olarak kullanılmıştır.
Müslim : İslâm olan, Allah’a teslim olmuş olan, selâmette olan. Ünlü hadîs kitaplarından biri, bu kitabı yazan âlimin namı.

Nabi : Haber veren, haberci. * Urfalı kıymetli bir şâirin ismi. (1626- 1712)
Naci : Necat bulan, kurtulan, selamete kavuşan. cehennemden kurtulmuş, cennetlik.
Nafi : Yararlı; kârlı; kazançlı.
Nafiz : İçe işleyen, sözü tesirli, nüfuz eden.
Nail : Muradına eren, ermiş, ele geçiren.
Naim :Bollukta yaşayış. Cennetin bir kısmı. Naim cenneti
Nâsır : Yardımcı, yardım eden, nusret veren. Resül-i Ekrem’in (A.S.M.) bir ismi.
Nasreddin : Dine yardımı dokunan.
Nasrullah : Allah’ın yardımı.
Nasuhi : Bozulmaz şekilde tövbe eden.
Nazif : Temiz, pak, nazik, zarif ve şık giyimli.
Necat : Kurtuluş, selâmet.
Necati : Kurtulmaya mensup, kurtuluşla ilgili.
Necdet : Yiğitlik, şecaat, kahramanlık.
Necip : Soyu sopu temiz pak olan kimse. Asilzade, kıymetli, üstün.Güzel ahlak sahibi.
Neciyullah : Allah’ın kurtuluş verdiği kişi. Hz. peygamberin isimlerinden.
Necmeddin : Dinin yıldızı.
Necmi : Yıldızla ilgili.
Nedim : Sohbet arkadaşı, meclis arkadaşı.
Nesim : Hoşa giden, hafif ve lâtif esen rüzgâr.
Neşat : Sevinç. Şen şâd ve hoşdil olmak. Sürur, keyf.
Nezih : Pâk, temiz. Temiz ahlaklı.
Nihat : Tabiat huy, yaratılış, kişilik, bünye.
Niyazi : Yalvarıcı, niyaz edici. Sevgili.
Nizam : Sıra, dizi, düzen. Dizilmiş olan şey, sıralanmış
Nizameddin : Dinin düzeni.
Nizami :Düzenli, tertipli, usulüne uygun. * Kanun ve nizama ait, onunla alâkalı.
Nuh : Rahat, ağlama. Nuh Peygamber. Kur’an-I Kerim’de ismi geçen 25 Peygamberden biri. Zamanında Nuh Tufanı olmuştur.
Numan : Gelincik. Hanefi mezhebi’nin imamı, Numan b. Sabit.
Nureddin : Dinin nuru, ışığı.
Nuri : Nura mensub, nura ait.
Nurullah : Allah’ın nuru.
Nusreddin : Dinin yardım ettiği. Dinin başarılı temsilcisi.
Nusret : Yardım. Allah’ın Yardımı. Zafer, Muzafferiyet. Başarı, Üstünlük.

Osman : Bir tür kuş ya da ejderha. Hz. Muhammed (s.a.s.)’in damadı ve Hz. Ömer’den sonra devlet başkanı olan III. halife. Osmanlı devletinin kurucusu, Osman Gazi.
Ömer : İslam devleti’nin ıı. halifesi Ömer b. Hattab. dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömerul-Faruk adını almıştır.
Ömer Faruk : Hak ile batılı çok iyi ayırt edebilen Ömer
Önder : Bir davada, fikri siyasi bir harekette önde giden, önayak olan, kitleyi idare eden kimse, lider, şef.

Raci : Rica eden, yalvaran, dileyen. Dönen, geri gelen.
Rafet : Acıma, merhamet etme, esirgeme anlamında.
Ragıb (Ragıp) : İsteyen, rağbet eden.
Rahmetullah : Allah’ın esirgemesi, koruması.
Rahmi : Rahmete mensub, rahmetle alâkalı, rahmete müteallik. Acımayla ilgili.
Raif : Acıması olan, merhametli.Önde giden at.
Ramazan : Hicri (kameri) ayların dokuzuncusu, oruç ayı.
Rasim : Resim yapan, çizgi çizen. Akar su.
Raşid : Doğru yola erişen. Olgun, ergin, akıllı.
Rauf : Çok acıyan, esirgeyen, merhamet sâhibi.
Recai : Ricacı. Ricayla ilgili. Dua ve yalvarmağa, ümide dair. Allah’a Yalvaran.
Recep : Hicri kameri ayların yedincisi, üç ayların ilki. Gösterişli, hEybetli.
Refik : Arkadaş, yol arkadaşı, yoldaş. Muavin, yardımcı.
Regaib : Recep ayının kandil olarak kutlanan ilk cuma gecesi. Çok istek gören, beğenilen. Armağanlar
Reha : Kurtulma, kurtuluş. Bolluk, genişlik, varlık.
Reşat : Layık, değer, yakışır.
Reşit : İyi ve doğruyu seçebilen, malını idare gücü olan, rüşd yaşına ulaşmış akil ve baliğ (kişi) ergin, erişkin. Akıllı hareket eden doğru yolda giden.
Rıdvan : Rıza, razılık, razı olma. Cennet kapısında bekleyen melek.
Rıfat : Yükseklik, yücelik, itibar, yüksek mertebe.
Rıfkı : Yumuşaklık, mülayimlik, yumuşak başlılık, naziklik, tatlılık.
Rıza : Razılık, razı olma, hoşnutluk, memnuniyet, muvafakat, kabul. Bir şeyin olmasına muvafakat etme. Kadere mukadderata boyun eğme.
Rükneddin : Dinin temel direği.
Rüştü : Doğru yolda olan. Akıllı, ergin.

Saadeddin : Dinin kutlu kişisi.
Sabahaddin : Dinin güzelliği.
Sabri : Sabırla ilgili, sabra ilişkin.
Sacit – Sacid : Secde eden, Allah’ın (C.C.) huzurunda başını yere koyarak dua eden.
Sadeddin : Dinin kutlu kişisi.
Sadık : Dostluğu ve bağlılığı içten olan, sadakatli.
Sadi : Mutlulukla, uğurla ilgili, uğurlu.
Sadreddin : Dinin önderi, başı, ileri kişisi.
Sadullah : Alllah’ın kutlu, talihli kıldığı kimse.
Safa : Üzüntü ve kederden uzak olma, endişesizlik, rahat huzur, iç ferahlığı. Eğlence. Saflık, berraklık.
Safi : Katışıksız. Temiz, süzülmüş ve temiz. * Bozuk olmayan. Hâlis.
Safvet – Saffet : Saflık, temizlik, arılık
Saim : Oruç tutan kimse, oruçlu.
Said – Sait : Saadetli. Allah (C.C.) kendisini sevmiş. O’nun rızasına ermiş olan. Ahireti için çalışan kimse. Mes’ud. Mübarek. Bahtiyar.
Saki : Sulayan, içecek, su veren, sucu. Kırağı, şebnem, çiğ.
Salih : Dindar, uygun, iyi hâlli. Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi, muttaki.
Salim : Sağlam.Ayıpsız, kusursuz, noksansız. Korkusuz, endişesiz, emin.
Sami : Dinleyici. Hz. Nuh’un oğlu Sam’dan türediklerine inanılan beyaz ırkın Arapça, Asurca, İbranice ve Habeşçe konuşan türlü budunlarının toplandığı kol.
Selahaddin : Dinine bağlı kimse.
Selami : İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili.
Selim : Sağlam, kusursuz. Doğru, dürüst,
Selman : Barış içinde bulunma, huzur, erinç.
Semih: Cömert, eliaçık.
Seyfi : Kılıçla ilgili kılıç şeklinde. Askerlikle ilgili. Askeri.
Seyfeddin : Dini koruyan, dinin kılıcı.
Seyfullah : Allah’ın (C.C.) kılıcı, askeri. *Ashab-ı Kiram’dan Hz. Hâlid İbn-i Velid’e (R.A.) verilen ünvan.
Sıddık : Çok doğru olan, hiç yalan söylemeyen. hakikati kabul eden ve onaylayan kişi. Kur’an’da peygamberleri vasfetmek, iman edenlerin sıfatı ve şehitlikten önde gelen makam kastedilerek zikredilmiştir. Ebubekir Sıddık: Hz. Ebubekir’in lakabı.
Sıdkı : İç, yürek temizliğiyle, doğrulukla ilgili.
Sinan : Mızrak, süngü vb. silahların sivri ucu.
Siraceddin : Dinin kandili, dinin verdiği aydınlık, ışık, ışıklandıran, aydınlatan.
Suat : Mutlulukla, saadetle ilgili, mutlu.
Sulhi : Barışa özgü, barışla ilgili, barışçı.
Süleyman : Huzur, sükun.Kur’an-ı Kerim’de ismi geçen peygamberden biri. Ulu’l-azm peygamberlerdendir.

Şaban : Aralık, fasıla. Hicri, kameri ayların sekizincisi, üç ayların ikinci ayı.
Şafi : Suçlunun bağışlanması için araya girip yalvaran kimse. İyileştiren, şifa veren.İnandırıcı, inandıran. Yeter görünen, kifayet eden.
Şakir : Allaha şükreden. Hâlinden memnuniyetini bildiren.
Şefik : Şefkatli, acıması olan, esirgeyici.
Şehabeddin : Dinin parlak yıldızı.
Şemsi : Güneşe ait, güneşle ilgili.
Şemseddin : Dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık.
Şerafeddin : Dinin şereflisi, büyüğü.
Şeref : Yükseklik, yücelik. Büyüklük. * İnsanlar arasında geçerli ve makbul olma. Büyük bir makam sâhibi olma. * Cenab-ı Hakka itâat ve ubudiyyeti ve yüksek hizmeti ile çok ihsanına mazhar olma.
Şerefeddin : Dinin şereflisi, büyüğü.
Şevket : Kudret ve kuvvetten doğma haşmet. Heybet, büyüklük.
Şevki : Gayret, istekle ilgili
Şirin: Sevimli, cana yakın, hoş.
Şuayb : Ashab-ı Eyke ile Medyen ahâlisine gönderilen bir peygamberdir. Musâ Aleyhisselâm’ın kayınbabasıdır.
Şükrü : Şükretme, minnettarlıkla ilgili.

Taceddin : Dinin tacı.
Taha : Bulut. Kur’an-ı Kerim’de mukattaat-ı hurufiyeden olup Cenab-ı Hak ile Peygamberimiz (A.S.M.) arasında bir şifredir. * Peygamberimizin (A.S.M.) bir ismidir. Kur’an-ı Kerim’in 20. suresi. – Hz. ömer’e Müslüman olmadan önce okunan ilk sure. Hz. Ömer bu sureden etkilenmiş ve müslüman olmuştur.
Tahir : Temiz, pak. Yüksek. Türk musikisinde basit bir makam.
Tahsin : Güzel bulma, beğenme. Aferin deme alkışlama.
Talat : Yüz, çehre. yüz güzelliği.
Talha : Zamk ağacı. Talha b. Ubeydullah. İslam dinini kabul eden ilk 10 kişiden biri, cennetle müjdelenmiştir.
Talip : Talep eden arayan, isteyen; istekli. Alıcı müşteri. Talebe, öğrenci.
Tarık : Gece gelen kimse.. * Parlak yıldız. * Sabah yıldızı. (Zühre) Yol. Tarık b. Ziyad (öl. şam 720): Berberi asıllı İslam komutanı. Cebeli tarık’ı geçip İspanya’yı fethetti. İslam egemenliğini sağlayıp Endülüs İslam devleti’nin kurulmasını sağladı.
Tayyar : Deniz dalgası. Uçucu, uçan.
Tayyib : İyi, hoş, güzel ala. Helal, çok temiz.
Tayyip : İyi, hoş, güzel ala. Helal, çok temiz.
Tevfik : Uygun düşürme. * Uydurma. Muvafık kılma. * Cenab-ı Hakkın kuluna yardım etmesi.

Ubeyde : Küçük köle, kölecik. Ashabın kullandığı isimlerdendir. Ubeyde b. el-Cerrah. Aşere-i Mübeşşere’den olup, asıl ismi Amir bin Abdullah’tır. Her din muharebesinde bulunup çok büyük şecaat ve metanet göstermiştir. Adaleti ile de meşhurdu. Şam’ın fethinde kendisi kumandandı. Hicri 18 senesinde 58 yaşında iken taundan vefat etmiştir.
Ubeydullah : Allah’ın kulu.
Ukkaşe : Efâdıl-ı Sahabeden ve kahramanlardan olup hususan Bedir muharebesinde ve Hazret-i Ebu Bekir (R.A.) devrinde mürtedlerle olan muharebede yararlıklar göstermiştir. Peygamberimizin vefat tarihinde 44 yaşlarında idi.
Ulvi : Yüksek, yüce.
Umeyr : Umeyr b. Vehb ve Mus’ab bin Umeyr sahabedendirler.
Üveys : İsteyen, arzu eden.
Üzeyir : Kurânda adı geçen mübarek bir zat. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, peygamber olup olmadığı konusunda ihtilaflı görüşler bulunan kişi.

Vahdeddin : Dinin tekliği, birliği.
Vecdi : Coşkunlukla ilgili, coşkunlukla oluşan.
Vedat : Sevgi, dostluk.
Vedut : Seven, temenni eden, dileyen.
Vefa : Sevgiyi devam ettirme, dostluk bağlılığı.
Vehbi : Allah’ın ihsanı sonucu olan. Allah vergisi, fıtri.
Veli : Sahib, mâlik, gözetici, koruyucu, dost. Ermiş, eren, evliya. Bir çocuğun her türlü durum ve davranışlarından sorumlu olan kimse.
Veysel : İsteyen, arzu eden.Aslı Üveys’tir. Kurt anlamında. Veysel Karani: Raşid halifeler döneminde Şam’dan Medine’ye gelerek yaşamış, Medine-i Münevvere’de itibarlı bir hayat sürmüş. Hadis-i şeriflerde övülmüş meşhur veli. Sıffin savaşında şehid olduğu söylenir.
Veysi : Yoksul, muhtaç.

Yahya : ‘Allah lütufkardır” anlamında. Kur’an-ı Kerim’de beş yerde ismi geçen ve Hz. Zekeriyya (a.s.)’nın oğlu olan peygamber.
Yakub – Yakup : Erkek keklik. İbranice, “Takib eden, izleyen”. Hz. Yakub (as) peygamber.
Yasin :Yâ Seyyid yâ insan gibi muhtelif manalar rivayet edilir. Şifredir Hazret-i Peygamber’in (A.S.M.) fıtraten, hilkaten, edeben ve ahlâken en yüksek olduğu herkesçe bilindiğinden bu isim kendisine verilmiştir. Kur’an-ı Kerim’in 36. suresinin başlangıcı. Asıl manası bilinmemekle birlikte, “ey insan, ey seyyid” gibi muhtelif anlamlar çıkarılmıştır.
Yiğit : Güçlü ve yürekli, kahraman, alp. Gözüpek, düşüncelerini açıkça söylemekten kaçınmayan kimse.
Yunus : Kur’an-ı kerim’de ismi geçen 25 peygamberden birisi. Hz. Yunus (a.s.). Kur’an-ı Kerim’in 10. suresi. Bir takım yıldızın adı.
Yusuf : Hz. Yakub (a.s.)’un oğlu olan peygamber Hz. Yusuf. İbranice; inleyen, ah eden, inilti.
Yuşa : Tarihlerde, peygamber olduğu rivayet edilen Yûşa b. Nun.
Yücel : Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle.
Yüksel : Yükseklere çık, yücel, basan kazan, ilerle.

Zafer : Muvaffak olma, maksada erme. Bir çok uğraşmadan sonra maksada erişme. * Düşmanı yenme, üstün gelme. Başarma.
Zahid : Zühd sahibi, şüpheli şeyleri bile terk ederek günahtan kaçan, Allah korkusuyla dünya nimetlerinden el çeken kimse, muttaki.
Zakir : Zikreden, zikredici, anan. Allah’ı gerektiği gibi teşbih ve tehmid eden.
Zekai : Zekayla ilgili, zekaya ait.
Zekeriya : Kuranı Kerim’de ismi geçen peygamberlerden biri.
Zeki : Anlama, kavrama yeteneği üstün olan, anlaklı, °zeyrek.
Zeyd : Men’etmek, reddedip gidermek. Eski fetva metinlerinde erkeği temsil etmek için kullanılan isimlerdendir.
Zeynel : Zeynelabidin adından kısalmış ad. İbadet edenlerin süsü.
Zihni : Zihinle alâkalı. Zihne âit.
Zikreddin : Dinin zikredicisi.
Ziya : Işık, aydınlık, nur. Ruşenlik.
Ziyad : Fazlalık, çokluk.
Ziyaeddin : Dinin ışığı, aydınlığı.
Zübeyir – Zübeyr : Yazılı küçük şey. Zübeyr b. Avvam: Sahabe-i Kiramdan ve Aşere-i Mübeşşeredendir.
Zühtü : Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Zülfi : Kılıcın kabzasına iliştirilen süs.
Zülfikar : Hz. Peygamberin Hz. Ali’ye hediye ettiği çatal ağızlı kılıç.
Zülkifl : Kuranı Kerim’de ismi geçen peygamberlerden biri.