Kibirlisin. Yok, fazla kibirlisin.
Bu dünya buna değmez, inan. Çünkü bir gün herkes beyaz giyecek. Sen de giyeceksin.
Neyine övünüyorsun? Boşa şişiniyorsun.
Güzelsen, yakışıklıysan bu sana Allah’ın bir ikramı. Akıllıysan sana bu aklı kim verdi? Güçlüysen, zenginsen, evin, lüks araban varsa bunlar senin olarak ebediyen kalacak zannediyorsun.
Emanetçisin, imtihandasın unutma. Sana verilenleri neyin uğrunda kullandın?
Dünyanın yaşı 5 milyar yıl, bilinen insanlık tarihi 15.000 yıl.
Senin ortalama 70 yıllık ömrünün bu rakamlar içindeki yeri nedir?
Kainatta, Andromeda ve Samanyolu Galaksisi gibi 400 milyar galaksi olduğunu söylüyor bilim adamları. Sönmüş galaksiler ve cüce galaksilerle birlikte 7 trilyon galaksi var.
Bunlar içinde dünyanın hükmü, cüssesi ne ki, senin hükmün, cüssen ne olsun?
Kendine, çevrene, eşyaya, dünyaya bakışını sorgula önce.
Mesela eşya mı seni kullanıyor, sen mi eşyayı kullanıyorsun?
Mal varlıkların gönlünde öyle büyük yer tutuyor ki hayatını buna adıyorsun.
Ev, araba alır bunlarla övünürsün. Makamınla, ünvanınla, mesleğinle çocuklarınla övünmektesin; diğer insanları psikolojik olarak ezmekten şeytani bir haz alıyorsun …
Kalbin sürekli bu tür şeylerle meşgul. Adeta hayatının anlamı bunlardan ibarettir.
Bazıları arabaya biner, bazılarına araba biner.
Bazıları evde oturur, bazılarına ev oturur.
Bazıları telefon kullanır, bazılarını da telefon kullanır.
Hoca Nasreddin konuyu özetlemiş:
Timur’la Hoca hamamdayken
Timur: «Beni kaça alırsın, Hoca?» diye sorar.
Nasreddin Hoca da: «Kırk akçeye» der.
Timur: «Ne dersin, Hoca! Yalnız benim belimdeki peştemal, kırk akçe eder» deyince
Hoca : «Ya, işte ben de ona kırk akçe değer biçtim.» der.
Zavallısın, kendini arabanla, telefonunla, marka kıyafetinle vb. tanımlıyor, kendini bunlarla yüceltiyor, bunlara sahip olmayanları kendince aşağılıyorsun.
O evin, araban, telefonun gittiğinde sen bir hiçsin o halde. Seni bunlar var kılıyor ya …
Bu tür dünyalığa sahip olamayıp da içinde bunların hevesini güdenler de aynı durumdadır. Ev eşyası alma derdindesin sürekli, araba alayım, ev alayım, daha lüks telefon alayım çabasındasın … Kalbin daima bunlarla meşgul.
Aslında nefsinin, şeytanın oyuncağı olmuşsun da haberin yok.
Şunu da söyleyeyim: Aslında zenginliğin, malın kendisi kötü değildir, senin bunlara bakışın ve ne için kullandığın önemli. Güzelliğin, aklın, yeteneğin, araban, dükkanların, fabrikan bizatihi kendisi hayırlı dahi olabilir.
Bunlarla ne yaptığına bak. Hayra mı kullanıyorsun, şerre mi? Bunlarla insanları eziyor musun yoksa zekanla, yeteneğinle, bedeninle, paranla devlete, millete, ümmeti Muhammed’e nasıl bir katkı sağlayabilirim diye kafa mı yoruyorsun?
Sadece kendisi için yaşayan kişi, insan değildir.
Efkan Doğan
Kasım 2020
